معرفی استانداردهای متعارف در مانیتورها

1. استاندارد FCC :
FCC (Federal Communications Commission) يک موسسه آمريکايي است که توسط (Communications Act of 1934) تاسيس شده. اين موسسه روابط مخابرات بين ايالتي و جهاني راديو، تلفن، تلگراف و ارتباطات راه دور را تنظيم مي کند. استاندارد FCC دستورالعمل هايي در زمينه تداخل فرکانسهاي راديويي دارد که در ايجاد دستگاهايي که به نوعي ايجاد فرکانسهاي راديويي مي نمايند لازم الاجراست. اين استانداردها طوري در نظر گرفته شده اند که حفاظت لازم در برابر تداخلات زيان آور اين گونه دستگاه ها فراهم گردد. اين تداخلات ممکن است براي ارتباطات راديويي مضر باشند و به طور مثال در کار راديو و تلوزيون تداخلاتي ايجاد کنند.
2. استاندارد IC :
اين استاندارد که توسط شوراي اختياري کنترل تداخل تجهيزات داده اي و ماشينهاي اداري الکتريکي تنظيم گرديده يک استاندارد کانادايي است و مقرراتي را در ارتباط با تداخل دستگاه هاي جانبيبيان مي کند. اين استاندارد به منظور جلوگيري از تداخل راديويي در محل استقرار دستگاه در نظر گرفته شده.
3. استاندارد MPRII :
اين استانداردکه استانداردي اختياري است توسط شرکت تحقيقاتي صنايع انفورماتيک سوئد ايجاد شده و قوانيني را جهت کاهش ميدانهاي مغناطيسي و الکتريکي که از مانيتورهاي

CRT منتشر مي شود وضع نموده است. ازجمله اينتشعشع ها VLF (Very Low Frequency radiation) است که تشعشعات الکترومغناطيسي با فرکانسهاي در محدوده تقريبي 300 هرتز تا 30000 هرتز يا 30 کيلو هرتز مي باشد که از اين مانيتورها منتشر مي شود. MPR-II در سال 1987 ايجاد شده و در سال 1990 آن را به روز شده و استاندارد MPR 1990 را به عنوان استاندارد تعريف شده بمنظور سنجش ميزان تشعشعات از دستگاه هائي نظير مانيتور معرفي کرد. البته اين استاندارد تنها مربوط به ميدان هاي الکتريکيو مغناطيسي است و اشعه ايکس را که توسط لامپ تصوير مانيتور ها ايجاد مي شود را شامل نمي شود.
4. استاندارد Energy Star :
اين استاندارد اولين مرتبه توسط شرکت

EPA (Environmental Protection Agency) در 17 ژوئن 1993 ارائه گرديد. استاندارد Energy Star به منظور توليد و استفاده از کامپيوتر هاي شخصي با هدف بهينه سازي مصرف انرژي ارائه شد. طبق اين استاندارد مصرف انرژي کامپيوترها و مانيتورها بايد در پايين ترين وضعيت ممکن به کمتر از 30 وات تنزل يابد.
5. استاندارد TCO :
استاندارد

TCO (The Swedish Confederation of Professional Employers) يا تکو به معني اتحاديه تخصصي کارفرمايان کشور سوئد است که براي ميزان تابش و تشعشعات مجاز نمايشگر ها و ادوات مختلف کامپيوتر ها در نظر گرفته شده. اين استاندارد از استاندارد MPRII و همچنين MPR 1990 جديدتر است و علاوه بر ميدان هاي الکتريکيو مغناطيسي، اشعه ايکس را که توسط لامپ تصوير مانيتور ها ايجاد مي شود رانيز شامل مي شود. اين استاندارد ابتدا با عنوان TCO92 ارائه شده بود که تنها براي مانيتورها قوانيني را وضع کرده بود. سپس TCO95 ارائه شد که علاوه بر مانيتور به قطعات ديگر کامپيوتر هم توجه شده بود. اکنون استاندارد TCO99 تکميل کننده دو استاندارد قبلي است که دامنه کاربرد آن افزايش يافته و مقررات آن نيز کمي سخت تر شده است. در اين استاندارد علاوه بر تشعشعات اثرات زيست محيطي نيز در نظر گرفته شده.
البته با وجود اين استاندارد ها نمي توان گفت که کار کردن با مانيتورها هيچ گونه ضرري براي کاربران ندارد چون در هر حال نمي توان به طور کامل از ايجاد امواج و تشعشعات مضر جلوگيري کرد ولي مي توان با رعايت استاندارد هاي متعارف اثرات زيانبار آنها را تا حد قابل قبولي کاهش داد
در واقع اين استاندارد ها سلامتي کامل کاربران را تضمين نمي کند ولي به عنوان وسيله شناسايي نمايشگر هاي کم خطر کاربرد دارد
. از آن جايي که اغلب توليد کنندگان نمايشگر ها مدعي رعايت استاندارد ها در نمايشگر خود هستند بهتر است خودتان از وجود اين استاندارد ها اطمينان حاصل کنيد.
دو روش براي آگاهي از وجود استاندارد هاي تشعشعات در مانيتور هاي

CRT وجود دارد:
روش اول

: يک نسخه فيلم راديولوژي مخصوص عکس برداري از دندان تهيه مي کنيم ودقت مي کنيم که فيلم خام باشد. سپس بدون اينکه فيلم را از پوشش محافظ خود خارج کنيم فيلم و محافظ آن را با نوار چسب به وسط صفحه نمايش مانيتورمي چسبانيم. نمايشگر را روشن کرده و يک تصوير واضح و روشن از يک بازي يا برنامه را به نمايش در مي آوريم، به طوري که تصوير ثابت باشد و حرکت نکند. (بايد دقت کنيم که محافظ مانيتور (Screen saver) و تنظيم هاي صرفه جويي مصرف برق سيستم عامل در بخش (Power Management) مانيتور خاموش باشند تا مانيتور تا زماني که فيلم را از آن جدا کنيد روشن و فعال باقي بماند.) بعد از گذشت دو ساعت فيلم را از صفحه نمايش جدا مي کنيم و بدون خارج کردن از پوشش محافظ آن را به يک راديولوژي مي دهيم تا آن راظاهر کند. در اين زمان اگر فيلم راديولوژي نور ديده باشد و خراب باشد نشانگر اين است که مانيتور فوق داراي استاندارد هاي لازم نيست و داراي تشعشعات زياد و خطرناک است. ولي اگر فيلم راديولوژي نور نديده باشد در اين صورت مي توان گفت که مانيتورداراي استاندارد لازم است.
روش دوم

: يک نوار کاغذي به طول 10 سانتي متر و عرض 1 سانتيمتر را به آب کلم قرمز آغشته مي کنيم و مي گذاريم خوب خشک شود. پس از خشک شدن آن را به وسيله نوار چسب به کناره صفحه نمايش در بخشي که لبه تصويرها تشکيل مي شودمي چسبانيم. پس از گذشتن 30 ساعت کار با مانيتور نوار کاغذي را جداکرده و رنگ دو طرف نوار کاغذي را با هم مقايسه مي کنيم. اگر سَمتي که به صفحه نمايش مانيتور چسبيده بود سفيد و بي رنگ يا کمرنگ تر شده باشدنشان دهند? آن است که کاربردر معرض تابش هاي خطرناک اشعه ماورا بنفش قرار دارد.
مانيتورهاي LCD و مانيتورهاي CRT هر کدام معايب و مزايايي دارند که هر کدام براي کارايي بخصوص خود دارند. البته براي کاربراني که از مانيتور به طور مداوم استفاده مي کنند و بطور معمول ساعات زيادي را در جلوي مانيتور مي گذرانند و به آن نگاه مي کنند استفاده از مانيتورهاي LCD توصيه مي گردد چون در مانيتور هاي LCD خبري از بسياري از تشعشعات موجود در مانيتورهاي CRT نيست.
مانيتورهاي DLP و مانيتورهاي LCOS در حال حاضر قيمتهايي بسيار بالا دارند. در ضمن مانيتورهاي LCOS با اين که داراي تصويرهايي بسيار واضح تر نسبت به مانيتورهاي ديگر هستند بدليل حجم زياد و قيمت بالا هنوز متداول نشده اند و تکنولوژي آن جديد هستند. اين استاندارد ها حداقل استاندارد هايي است که يک مانيتور مناسب بايد دارا باشد تا بتواند از اثرات مخرب قطعات مختلف بر کاربران بکاهد. اين مطلب نکاتي را در مورد آموزش تعميرات مانيتور ارائه مي دهد.