الف): مانيتورهاي CRT (Cathode Ray Tube) :
اين مانيتورها به مانيتورهاي CRT يا مانيتورهاي لامپ اشعه کاتوديک يا مانيتورهاي مجهز به تفنگ کاتدي مشهور هستند. در اين مانيتورها سه تفنگ الکتروني با رنگ هاي قرمز، سبز و آبي وجود دارد که الکترون ها را با سرعت به پشت صفحه نمايش پرتاب مي کند. سطح داخلي صفحه نمايش به يک ماده فسفري آغشته شده است که در اثر برخورد الکترونها به يک نقطه از اين سطح فسفري، با سوختن فسفرها از آن نور منعکس مي شود.
در واقع هر يک از نقطه ها در سطح داخلي صفحه نمايش از قطعه فسفري قرمز، سبز و آبي تشکيل مي شود
. هريک از تفنگ هاي الکتروني فقط قطعه متناظر با خود را مورد هدف قرار مي دهد که با برخورد شعاع الکتروني نوري به همان رنگ از آن منعکس مي شود. مدار کنترل کننده نمايشگر بسته به رنگ نقطه هاي متن يا تصويري که قرار است نمايش داده شود در زمانهاي مناسب شعاع الکتروني هريک از تفنگ ها را خاموش يا روشن مي کند. در اثر ترکيب رنگ ها شعاع هاي نوراني منعکس شده از هر نقطه، آن نقطه را به يک رنگ خاص در مي آيد که با ترکيب حالت هاي مختلف خاموش و روشن کردن اين سه شعاع الکتروني و تنظيم شدت روشنايي مي توان رنگ هاي بيشتري توليد کرد.

ب) : مانيتورهاي LCD (Liquid Crystal Display) :
تکنولوژي LCD يا کريستال مايع از زماني در حدود يک دهه قبل براي اولين بار براي استفاده در کامپيوتر هاي قابل حمل (Laptop) پا به عرصه ظهور گذاشت.
صفحات نمايش کريستال مايع از طريق گير انداختن يک محلول کريستال مايع بين دو جام شيشه اي پلاريزه شده کار مي کنند
. کريستالهاي مايع مي توانند از طريق اعمال يک ولتاژ الکتريکي تحت تاثير قرار مي بگيرند و از اين طريق به نور اجازه عبور کردن را بدهند يا از عبور آن جلوگيري کنند. با کنترل دقيق محل و نوع طول موجي که امکان عبور دارد مي توان رنگ هاي مختلف را توليد کرد و تصوير مورد نظر را ساخت.
در واقع در تکنولوژي LCD که يک فناوري انتقالي (Transmissive) به حساب مي آيد نمايشگر به اين ترتيب عمل مي کند که به مقادير مختلفي از نور سفيد پشتي (Backlight) با شدت ثابت (Fixed-Intensity) اجازه مي دهد تا از ميان يک فيلتر فعال عبور کند. عناصر قرمز، آبي و سبز يک پيکسل از طريق فيلتر سازي ساده نور سفيد بدست مي آيد. يک مانيتور LCD داراي تعداد ثابتي از سلولهاي کريستال مايع است و مي تواند تنها يک وضوح را با اندازه تمام صفحه با استفاده از يک سلول براي هر پيکسل نمايش دهد.

ج) : مانيتورهاي DLP (Digital light processing) :
اين تکنولوژي که به DLP يا پردازش نور ديجيتالي معروف است نوعي تکنولوژيروشن نمايي ديجيتالي و توسعه يافته است که در آن از آينه هاي ريزي استفاده مي شود تا نور منعکس شود. DLP با کج کردن آينه ها در مسير لنز يا به طرف خارج از اين مسير تصوير را مدوله مي کند. بنابراين يک تکنولوژي انعکاسي (Reflective) است.
در واقع در اين تکنولوژي سيگنالي که ازکامپيوتر به يک پرژکتورDLP ارسال مي شود توسط نور انعکاس يافته از وسيله (Digital micromirror) بر روي صفحه منعکس مي شود. در اين تکنولوژي DMD متشکل از هزاران آينه است که هر کدام معرف پيکسلي هستند که به تراشه اي متصل است. تراشه به عنوان بانکي از سوئيچها عمل مي کند که براي هر آينه يک سوئييچ دارد. اين سوئيچ ها در پاسخ به سيگنال ديجيتالي، آينه ها را مي چرخانند تا خود را را از طريق يک لنز پرژکتور براي ساخت تصوير منعکس کنند. فن آوري پرژکتورهاي DLP جديدتر از پرژکتورهاي LCD است.

د) : مانيتورهاي LCOS (Liquid crystal over Silicone) :
اين تکنولوژي را تکنولوژي موسوم به LCOS يا کريستال مايع روي سيليکون مي نامند. اين تکنولوژي مي تواند تصاوير زيبايي را ارائه دهد که به راحتي ميتواند تکنولوژي هاي قبلي را پشت سر بگذارد.
اين تکنولوژي رامي توان ترکيبي از LCD و DLP تصور نمود. LCOS يک تکنولوژي انعکاسي است که در آن عوض آينه هاي منفرد از بلورهاي مايع استفاده مي کند که روي سطح آينه منعکس کننده قرار مي گيرند. وقتي کريستالهاي مايع باز وبسته مي شوند نور يا از روي آينه زير بازتابانده مي شود يا جلويش گرفته مي شود. اين امر نور را مدوله مي کند و تصوير ايجاد مي شود. پرژکتورهاي LCOS از سه تراشه LCOS استفاده مي کنند که هر کدام نور را در کانالهاي قرمز و سبز و آبي مدوله مي کنند. در اين نمايشگر ها تصوير بسيار عالي است و لبه پيکسل ها در مقايسه با لبه هاي زبر ريز آينه هاي در DLP هموارتر است و تصوير ايجاد شده ظاهري طبيعي تر و ظريف تر دارد. اين مطلب نکاتي را در مورد آموزش تعميرات مانيتور ارائه مي دهد.