چهار مراحل عيب يابي وجود دارد :

1-نشانه هاي عيب را بيابيد

2-عيب را به يک واحد يا برد عملياتي ارتباط دهيد

3-عيب را به يک مدار(يا برد مداري) در روي آن برد مربوط دانسته

4-عيب خاص را پيدا کنيد

در دستگاه هاي بسيار ساده يا در دستگاه هايي که فقط يک مدار عملياتي دارند(تلويزيون،ويديو،دوربين و غيره) مي توان از مرحله 2 صرف نظر کرد.

به دست آوردن نشانه هاي عيب
به دست آوردن نشانه ها،به معني آن است که بايد بدانيد وسيله در حات عادي چه کاري انجام مي دهد و مهمتر از آن،چه هنگام وسيله درست کار نمي کند.همه مي دانند که يک تلويزيون چه کاري انجام مي دهد.ولي کسي نمي داند که يک دستگاه چقدر خوب تحت همه شرايط کار مي کند و در گذشته هم کار مي کرده است.
تمام تلويزيون ها داراي کنترل عملياتي و تنظيم داخلي هستند تا کار خود را انجام دهند (بلدگو و لامپ تصوير).بايد نشانه هاي طبيعي و غير طبيعي که توسط بلدگو و لامپ تصوير ايجاد شده اند را تحليل کنيد تا به سوالات پاسخ دهيد : ((اين دستگاه چقدر خوب کار مي کند و کدام قسمت دستگاه مي تواند معيوب باشد که چنين نشانه هايي به وجود بياورد؟))
مرحله به دست آوردن عيب،به اين معني نيست که دستگاه را با آچار پيچ گوشتي و هويه باز کنيد و همچنين به معني استفاده زياد از وسايل اندازه گيري نيست.بلکه به معني يک بررسي ظاهري و توجه به نمايش طبيعي و غير طبيعي است.همچنين اين مرحله به معناي کار کردن با کنترل ها براي به دست آوردن اطلاعات بيشتر است.در پايان مرحله به دست آوردن عيب،قاعدتا مي دانيد که چه چيزي نادرست و ايده خوبي درباره اين که کدام چيز نادرست است،خواهيد داشت. اين مطلب نکاتي را در مورد آموزش تعميرات بردهاي الکترونيکي ارائه مي دهد.