حداکثر توان قابل تلف دیود

از جمله عواملي که مي تواند باعث خرابي يک قطعه الکترونيکي شود، بالارفتن دما از يک حد مجاز است. در قطعه هاي مقاومتي همان طور که مي دانيم توان مصرفي به صورت حرارت ظاهر مي شود که بايد به نحو مناسبي با محيط اطراف مبادله شود. هر چه تبادل حرارت با محيط بيشتر باشد مشکلات ناشي از افزايش دما کمتر مي شود. قطعه هايي که داراي سطح خارجي بيشتري هستند بهتر مي توانند اين تبادل حرارتي را انجام دهند. به همين دليل مقاومتها و يا ديودهايي که توان نامي بزرگتري دارند در اندازه هاي فيزيکي بزرگتري ساخته مي شوند. همچنين جنس موادي که در ساختمان قطعه بکار مي رود در اين امر تاثير به سزايي دارد. در ديودهاي پيوندي افزايش بيش ازحد دما مي تواند باعث تغيير خواص بلور از قبيل تغييرni، u، p و….گردد، يا به علت يکنواخت نبودن ضريب انبساط حرارتي تغييرات مکانيکي در ساختمان آن به وجود آورد. همچنين ذوب شدن لحيم هايي که در اتصالات به کار رفته ممکن است باعث خرابي ديود شود. درحالي که ديودهاي ژرمانيم حداکثر ?? تا ??? درجه سانتيگراد را مي توانند تحمل کنند، ديودهاي سيليکون تا حدود ??? درجه سانتيگراد قابل استفاده مي باشند. براي افزايش قابليت انتقال حرارت مي توان ازعوامل کمکي ازقبيل گرما خور، عبور مايعات و عبور جريانهاي هوا توسط پنکه استفاده شود. در هر صورت باتوجه به وضعيت و شرايط نصب، هر ديود توان حداکثري خواهد داشت. آموزش تعميرات بردهاي الکترونيکي
منبع: دنياي اطلاعات