كارت صدا يكي از بردهاي سخت افزاري استفاده شده در كامپيوتر است كه باعث پخش (و ضبط) صدا مي گردد. قبل از مطرح شدن كارت هاي صدا، كامپيوترهاي شخصي براي پخش صدا، صرفا" از بلندگوي داخلي خود کامپيوتر استفاده مي کردند. اين بلندگوها انرژي مورد نياز خود را از مادربرد کامپيوتر دريافت مي کنند. (توضيحات بيشتردر مورد اين اصطلاحات در ساير مقالات سايت ميکرو رايانه) در اواخر سال 1980 استفاده از كارت صدا در كامپيوتر آغاز شد و همزمان با آن تحولات گسترده اي در زمينه كامپيوترهاي چند رسانه اي ايجاد گرديد. در سال 1989 شركت Creative labs كارت صوتي (صدا) خود را با نام Creative Labs soundBlaster Card عرضه نمود. در ادامه آن شركت هاي ديگر توليدات خود را در اين زمينه عرضه نمودند.آموزش تعميرات لپ تاپ

مباني كارت صدا

يك كارت صدا داراي بخش هاي زير است :
• يك پردازنده سيگنال هاي ديجيتال (DSP) كه مسئوليت اجراي عمليات (پردازش) مورد نظر را بر عهده دارد.
• يك مبدل ديجتيال به آنالوگ (DAC) که وظيفه تبديل اطلاعات صوتي ذخيره شده در کامپيوتر را به صوت واقعي که گوش انسان مي شنود، بر عهده دارد.
• يك مبدل آنالوگ به ديجيتال (ADC) براي تبديل صوت ورودي به كامپيوتر به صورت اطلاعات ديجيتال جهت ذخيره سازي در کامپيوتر به کار مي رود.
• حافظه ROM يا Flash براي ذخيره برنامه کنترل پردازنده و برنامه هاي لازم مربوط به کارت صوتي.
• يك اينترفيس دستگاههاي موزيكال ديجيتالي (MIDI) براي اتصال دستگاه هاي موزيك بيرون از کامپيوتر.
• كانکتورهاي لازم براي اتصال به ميكروفن و يا بلندگو .
• يك پورت خاص "بازي" براي اتصال Joystick .
اتصال اغلب كارت هاي صدا كه امروزه استفاده مي شود از طريق شکاف يا شيار (اسلات) PCI کامپيوتر بوده که در يكي از اسلات هاي آزاد و بلااستفاده مادر برد نصب مي شود. كارت هاي صوتي قديمي در اسلات ISA مادربرد نصب مي شدند.

البته چون امروزه استفاده از کارت صوتي به يک ضرورت تبديل شده، در اكثر كامپيوتر هاي جديد كارت صدا به صورت يك تراشه Sound Blaster بر روي برد اصلي قرار مي گيرد. اغلب توليد كنندگان كارت صدا هم از اين نوع تراشه ها يا تراشه هاي مشابه، استفاده کرده و بردهاي خود را توليد مي کنند. البته آنها امكانات و قابليت هاي دلخواه خود را به کارت هاي صداي طراحي شده اضافه مي نمايند.
كارت صدا را مي توان به يكي از دستگاه هاي زير متصل نمود :
• هدفون
• بلندگو (Speaker)
• يك منبع ورودي آنالوگ نظير : ميكروفن، راديو، ضبط صوت يا CD player
• يك منبع ورودي ديجيتال نظير CD-Rom
• يك منبع آنالوگ خروجي نظير ضبط صوت
• يك منبع ديجيتال خروجي نظير CD-R
عمليات كارت صدا

يك كارت صدا قادر به انجام چهار عمليات خاص در رابطه با صدا است :
• پخش موزيك هاي از قبل ضبط شده (از CD فايل هاي صوتي نظير mp3 و يا Wav) يا بازي يا DVD
• ضبط صدا با حالات متفاوت
• تركيب نمودن صداها
• پردازش صوت هاي موجود
عمليات دريافت و ارسال صوت (صدا) براي كارت صدا از طريق بخش هاي DAC و ADC انجام مي گيرد. پردازش هاي لازم و مورد نياز بر روي صوت توسط DSP انجام مي شود و بدين ترتيب عمليات و پردازش اضافه اي بر روي پردازنده اصلي كامپيوتر تحميل نمي کند.
منبع: ميکرو رايانه