ارتباط دادن عیب به یک واحد یا برد عملیاتی

اغلب مي توان دستگاههاي الکترونيکي را به واحدها يا منطقه هايي که داراي عملکرد يا هدف مشخصي هستند،تقسيم کرد.عبارت عملکرد در اينجا يک کار را در منطقه مشخصي از دستگاه نشان مي دهد.براي مثال در يک تلويزيون سياه و سفيد ساده عملکرد مي تواند به اعمال IF،RF،صوت،تصوير،لامپ تصوير و منبع تغذيه تقسيم شود.
براي پيدا کردن عيب به طور سيستماتيک و منطقي،بايد اطلاعاتي درباره واحدهاي عملياتي وسيله داشته باشيد و بايد تمام نشانه هايي را که قبلا به دست آورده ايد،به هم ربط دهيد.بنابراين اولين نکته در ارتباط دادن عيب به يک واحد عملياتي،حدس زدن است که کدام بخش مي تواند نشانه هاي ديده شده را به وجود آورد.
به عنوان مثال کلاسيک و خيلي ساده،اگرهم صدا و هم تصوير در يک دستگاه تلويزيون ضعيف است،عيب مي تواند در بخش هاي HF،IF،يا در ريزپردازنده اي که انتخاب باند و تنظيم RFرا انجام مي دهد،باشد.زيرا اين بخش ها در بازسازي صدا و تصوير مشترک هستند.از طرف ديگر،اگر تصوير خوب است،ولي صدا ضعيف مي باشد،عيب احتمالا در بخش هاي صوتي که بعد از IFقرار دارند مي باشد.زيرا اين بخش ها فقط صوت را توليد مي کنند. اين مطلب نکاتي را در مورد آموزش تعميرات بردهاي الکترونيکي ارائه مي دهد.

استفاده از نقشه ها
عيب يابي الکترونيک شامل استفاده زياد از نقشه ها مي شود(يا بايد بشود).چنين نقشه هايي مي تواند يک نقشه عملياتي و نقشه هاي شماتيک باشند.نقشه هاي سيم بندي عملي که چيزي متداول در جزوه تعمير وسايل هستند،احتمالا در دستگاههاي امروزي موجود مي باشند،هرچند بعضي جزوه ها داراي نقشه هاي سيم بندي چاپي نمي باشند (در بردهايي که اجزا به طور منفرد قابل تعويض نيستند)
نقشه بلوکي ارتباط عملياتي بين تمامي بخش ها يا واحدهاي اصلي دستگاه را نشان مي دهد.بنابر اين نقشه بلوکي به هنگام ارتباط دادن عيب به يک واحد يا بخش عملياتي،منطقي ترين انتخاب اطلاعات استومتاسفانه همه جزوه هاي تعمير داراي يک نقشه بلوکي نيستند( يا نقشه بلوکي جزييات ناچيزي را نشان مي دهد) و ممکن است که لازم باشد که فقط از نقشه هاي شماتيک استفاده کنيد.
نقشه هاي شماتيک گسترده ارتباط عملياتي تمام بخش هاي دستگاه را نشان مي دهند.چنين بخش هايي شامل ترانزيستور،آي سي ها،ترانسفورمرها،خازن ها،مقاومت ها،ديودها و ... مي شوند.به ط.ر کلي نقشه هاي شماتيک ،اطلاعات زيادي را به ما مي دهند که به هنگام مرحله يابي،داراي بيشترين ارزش است.
يک نقشه بلوکي به شما اجازه مي دهد که از يک روش عيب يابي که روش قسمتي (يا ورودي خوب/خروجي بد) ناميده مي شود.استفاده کنيدواگر نقشه بلوکي داراي نقاط اصلي آزمايش نيز هست (احتمالا با ولتاژ ها و يا شکل موج هاي اسکوپ)،به شما اجازه مي دهد از ابزارهاي آزمايشي براي نزديک شدن به علت عيب استفاده کنيد.هر چند ابزارهاي آزمايش،بيشتر در طي عمليات جداسازي مورد استفاده قرار مي گيرند.